مرشد

مرشددوباره دست به نیرنگ میزند برسقفِ قصرِ خیالی اش رنگ میزند باشیوه های ناشیانه ی خود بازهم سنگی گرفته که درپای لنگ میزند دستِ چه بی حیاوچه بی شرم ازقفا برشیشه ی صفای دل من سنگ میزند بانو! صدای موسیقی پاپ میدهد آنگه که شانه به موی توآونگ میزند مصراعِ چشمهای توابیات شعرمن شعری که عاشقانه به دل چنگ میزند گاهی غزل به بوسه ازان جاری میشود گاهاً دوبیتی بر لبانِ تورنگ میزند قلب ترا که دیده ام ازجنسِ آهن است صیقل به عشق اگرندهی زنگ میزند «بیگزاد» راببخشید اگرتند ( بهسود ) دامنه سرسبزکوه بابا ...